Monday, November 25, 2013

BAKSANA Bİ
Hayat bizi nereye götürür belli olmaz tamam mı?
Belki ölürken yanında olurum, belki de çoktan hafızandan silinmiş..
Hiç kafana takma.
Akışına bırak.
Rüzgar bizi götürsün en sevdiği diyarlara. Çarpsın yüzüne, dökülen yapraklar; parçalansın sürüklenirken dizlerin kaldırımlarda.
                                              Hızlan, hızlan; yüksel dik yamaç kenarlarında.
                                              En sonunda gökyüzünde ol. Özgür ol.
Boşlukta ol.
Boşluk ol.      Hem bir hiç ol.
                     Hem de sonsuz!

Atakan

1 comment: